бид хамтдаа байсан цагаа санахаар айдас  байсан
санаанд байгаа чамайг санахгүй байх надад аймар байсан
гэвч хайсан би хайртай хүнээ хайрлаж бас хардана
гэвч ард нь чиний сайхан царайн дотор мангас байсан
хайртай гэж чи надад хандаж хэлэхдээ ядаж чин сэтгэлээсээ
надад хэлж байсан бол би жаргаж хайр дурлал гэдэгт итгэж
итгэлээрээ чамд хульхидуулж чи намайг мэхэлхээсээ өмнө
ядаж хэлхээсээ өмнө энэ бүх түүхийг эхэлхээс нь өмнө
чи бүх үнэнгээ надад нээхээсээ өмнө гэдсэндээ хүүхдийг минь
тээхээсээ өмнө надад хэлэх хэрэгтэй байсан
надад хүү минь хэрэгтэй түүндээ авсан жижиг тэрэгтэй
харин чи хүүг минь алсан байсан гэж бодоогүй энэ эмэгтэй
миний сэтгэлийг бас итгэлийг тэр чигээр нь хэлсэн хүнийг
энэ бүхнийг чи бааранд наргиж тэнд байгаа бүгдийг
өөртөө татаж өөрөө согтож өөрийг чинь харсан
хүнд чи шаалгаж ирээдүйгээ түүгээр заалгаж
ингэж байхад чинь тайван байж чадахгүй байвч
чадваргүйдээ чамайг надаас салаад явчихвийдээ гэхээс айж
хайж олсон хамаг сайхан дурсамжаа ганцхан чамд л даатгаж
намайг хайрла хонгор бүсгүй минь гэж хэлсэндээ би бантаж
итгэл гандаж ирээдүйгээ баллаж инээхгүйгээр
сэтгэлгүйгээр чи бидний хайр босно гэжүү
алдсан хүүгээ бид эргээд олно гэжүү
эхнээс нь бүр эхнээс нь гэсэн ч тэгэх зориг алга байна
эх эцгээс чинь ичсэндээ танай гарах хаалга хайна
хаана хайр дурлал гэж байдаг вэ
чи яагад чи яагад ийм байх ёстой юм бэ
чамайг орхиод би ганцаар холхиод явья гэж бодож чадахгүй
гэвч магадгүй би яаха ч мэдэхгүй байна бид жаргахгүй
байгаа цагт чи бид биенээ зовооно энэ хорвоо нь
жаргах биш зовоох гэж байлгадын бол магад би амиа хорооно